आहाहा!.. अशी सहज मनातून आरपार जाणारी ही कविता.. खूप कमी शब्दांत जादुई वाटावं असं काहीसं लिहून गेलीस बघ.. ते जवळचं-दूरचं क्षितीज आणि ही चांदण्यांची वाट.. मग सावल्यांतून गळणारे स्वप्नांचे कवडसे घेऊन आता उरातली गाणी गात चालत रहावं बस्स्..

मेहदी हसन-ने अगदी भूल पडावी अशी गायलेली एक गझल.. तिच्या दोन ओळींची खूप आठवण येतेयं आज..

वो ही क़ुर्ब-ओ-दूर की मंज़िलें..
वोही शाम ख़ाब-ओ-ख़याल की..

कोई हद नहीं है कमाल की..
कोई हद नहीं है जमाल की..

[क़ुर्ब ≈ near, जमाल ≈ beauty]