चार दोन शब्दात कवितेबद्द्ल / कवयित्रीच्या प्रतिभेबद्द्ल लिहिणं कठिण. नेहमीप्रमाणेच. :) उगाच काय भारी, मस्त असं विशेषणांत लिहायंच गं? (लिहिता आलं की लिहीनच सविस्तर.. (म्हणजे उगाच नव्हे हं!) म्हणून सध्या तरी येवढंच -> :)
म्हणशील तर ह्यात खूप काही अर्थ आहे!

धन्यवाद रे डु... :-) की dude? :-)

एकच शब्द अप्रतिम

धन्यवाद BinaryBandya™..! :-)

काय बोलू आता.. फक्त मनाला आवर आणि समजूत घालण्यासाठी म्हनून त्या दोन ओळी आठवाव्याशा वाटतात..

मंजिलें इश्क से गुजरना तो आसान हैं इक बार,
इश्क इक नाम हैं खुद अपनेसे गुजर जाने का..

राऊळ साऊल,
वाहवा! काय ओळी आहेत.. अप्रतिम.. कोणाच्या आहेत?

ग्रेसकडून ऐकलेल्या या ओळी. 'संध्यासुक्तांचा यात्रिक' या interview-मधे (it’s a set of 2 CDs.. just amazing!). आणि माहित आहे का, ग्रेस ओळी बदलतो कधी कधी... त्याला जे म्हणायचं आहे ते express करण्यासाठी. awesome वाटतं ते मला! मनात घर करून राहतं.

खरंतर हा कलाम असा आहे..

कोई समझायीये कि क्या रंग हैं मैखाने का
आँख साक़ी कि उठे, नाम हो पैमाने का

गर्मै-ए-शमा का अफ़साना सुननेवालों
रक़्स देखा नहीं तुमने अभी परवाने का

चश्म-ए-साक़ि मुझे हर गम पे याद आती हैं
रास्ता भूल ना जाऊँ कहीं मैखाने का

अब तो हर शाम गुज़रती हैं इसी कुचें में
ये नतीजा हुआ नसेह तेरे समझाने का

अब तो हर मंज़िल से गुज़रना है आसान “इक़्बाल”
इश्क़ है नाम खुद अपने से गुज़र जाने का

- इक़्बाल साफ़ी पुरी

see.. now it does not sound that good. :-(

अजूनही बरंच बोलावंस वाटतंय.. लेकीन फिर कभी.. फुरसतमें..

व्वा.... क्या बात है.. भारीच आहे.. :-) ह्म्म... फुरसत.. That whole another issue.. दिल ढुंढता है फिर वही... :-)